دره دو چناران ، در شمال غربی فرحزاد دره ای طولانی بادیدگاه های متنوع ، باغها ، چشمه ها ومسیر پر افت خیز وبسیار مناسب برای راهپیمایی ؛ که در نهایت به قله 2761 متری بند عشق منتهی می گردد. این منطقه از ادامه جاده کوهسار وبلندیهای شهران قابل دسترسی است. در میان این دره چشمه ای است بنام اب زندگانی که از زمین می جوشد.
این تهران بزرگ هم برای خودش حکایاتی دارد که بسیار جالب است. آنگونه که پیداست مردم این ابرشهر کنونی، علاقه زیادی به زندگی زیرزمینی داشته اند و اکثر خانه ها چندین متر در زیرزمین واقع بوده. شاید برای جبران گذشته باشد که تهرانی های امروزدوست دارند در بالاترین نقطه شهر زندگی کنند و شاید روح اسلافشان این دستور پنهان را به آنها می دهد. البته این زیرزمین نشینی دلایل متعددی داشته که بدون هیچ شکی باید گفت که نشان از هوش مردمان ساکن آن زمان تهران دارد. یاقوت حموی در کتاب معجم البلدان هم به گونه ای به این مساله اشاره می کند و ترس تهرانی ها از دشمنان را دلیل زیرزمین نشینی می داند. ظاهراً پنهان شدن تهرانی ها از چشم دشمنان، خودش یک فن جنگی محسوب می شد، چون محل اختفای آنها به هیچ وجه توسط دشمنان قابل شناسائی نبوده و تمامی دشمنان با صرف چندین روز یا چندین هفته از عمر خود، بدون گرفتن هیچ نتیجه ای از همان راه آمده دفع شر می کرده اند.