موزه موسیقی شیراز

خانه «منطقی نژاد» که در پشت مسجد شهدا در میدان شاه چراغ شیراز قرار گرفته، یکی از بناهای قدیمی دوره قاجار است که در 1311 هجری قمری ساخته شده است. از سال گذشته تا به حال اداره میراث فرهنگی و گردشگری استان فارس بالغ بر چهل میلیون تومان برای تجهیز این محل و تبدیل آن به موزه تخصصی موسیقی هزینه کرده است و به زودی این موزه افتتاح و مورد بهره برداری قرار خواهد گرفت.

مدرسه آقا باباخان

مدرسه آقا باباخان یا مدرسه وکیل و یا مدرسه سردار، از آثار دوره زندیه در شیراز است. این مدرسه در محله درب شاهزاده در جنوب مسجد وکیل و غرب بازار وکیل قرار گرفته است.

چشمه جوشک

این چشمه در محدوده شمال غربی شیراز، در کنار روستای ” قصرقمش ” قرار دارد. این چشمه بزرگ، سرچشمه رودخانه اعظم است که باغ های تمام روستاهای مسیر خود مانند قصر قمش ، منصورآباد و قصر دشت و … را آبیاری می کند. مظهر چشمه جوشک و کناره های رودخانه ، گردشگاه مفرحی است.

باغ مینو

باغ «مینو» از نظر شیوه‌ باغ‌سازی، یکی از نمونه‌های منحصربه‌فرد باغ‌های حدود 80سال قبل است و یکی از معماران شاخص شیراز، مرحوم ابوالقاسم مهندسی آن را بنا کرده است.

گنبد نمکی مورجان

گنبد نمکی مورجان در  استان فارس واقع است. این کوه نمکی در نزدیکی روستای مورجان در منطقه کوهمره سرخی، جنوب غرب شیراز واقع شده است. گنبد نمکی مورجان در شمال غرب روستای مورجان در منطقه کوهمره سرخی رخنمون یافته است. 

دریاچه هفت برم

دریاچه هفت برم یکی از دریاچه‌های استان فارس است که در 55 کیلومتری غرب شیراز و شمال شرقی منطقه حفاظت شده ارژن و پریشان واقع شده است. دریاچه هفت برم از 4 تالاب دائمی و 3 تالاب فصلی تشکیل شده است و مساحت آبگیرهای دائمی آن نزدیک به 20 هکتار می‌باشد. مجموعه دریاچه‌های هفت برم به دلیل دارا بودن شرایط مناسب زیستگاهی و حضور عوامل اکولوژیکی مساعد نظیر پوشش گیاهی و آب شیرین، از مناطق جذب و تجمع پرندگان آبزی مهاجر است. آب این دریاچه‌ها از ریزش‌های جوی و چشمه‌های پیرامونی تأمین می‌شود. این منطقه در تابستان دارای آب و هوای معتدل بوده و در زمستان سرد و خشک است. نزدکی این منطقه به شیراز، تنوع چشم‌اندازها و آب و هوای مطبوع آن سبب شده است که در بیشتر مواقع سال، با وجود کمبود امکانات رفاهی و خدماتی، جمعیت بسیاری به این مکان مراجعه نمایند.

مدرسه خان

مدرسه خان از جمله بناهای مدارس معروف و بزرگ علوم فقهی دوران صفویه می باشد که در محله اسحاق بیگ شیراز واقع گردیده است ؛ این بنا به همت الله وردی خان افشار والی شیراز و سپه سالار شاه عباس صفوی بنا گذاشته شد ، پس از مرگ ایشان پسرش سردار نامی ایران ، امام قلی خان در سال 1024 هجری قمری کار بنا را به اتمام رسانده ، زیر بنای این محل که به سبک بناهای درون گرا ساخته شده 7686 متر مربع می باشد که در زمینی به مساحت 5003 متر مربع در دو طبقه بنا گردیده است ، این بنا دارای یکصد حجره جهت اسکان طلاب بوده که در حال حاضر هفتاد هجره به جای مانده و نیز صحن مدرسه با یک حوض هشت گوش در مرکز و 4 باغچه در چهار طرف آن به همراه درختان نارنج و نخل مزین گردیده است ، طول صحن 51 متر و عرض آن 45 متر می باشد .

آرامگاه خواجوی کرمانی

در شمال شیراز، در دامنه کوه صبوی و در ابتدای جاده شیراز – اصفهان، در تنگ الله اکبر قرار گرفته است. قبر وی مشرف بر دروازه قرآن می باشد. آب چشمه معروف رکناباد نیز از کنار مقبره خواجو می گذرد.

این آرامگاه در سال 1315 شمسی با اعتبارات اداره فرهنگ فارس ساخته شد. محل آرامگاه در محوطه ای بدون سقف قرار دارد. در وسط صفه آن سنگ قبری است که بالای آن محدب و دارای برآمدگی است. روی این سنگ کتیبه ای که بیانگر قبر خواجو باشد وجود ندارد. فقط بالای سنگ عبارت: کل من علیها فان و یبقی وجه ربک ذوالجلال و الاکرام به خط ثلث نوشته شده است.

در بالا و پایین قبر نیز دو ستون سنگی کوتاه قرار دارد که طبق رسم آن زمان در بالا و پایین قبور عرفا و شعرا وجود داشته است. در سال 1337 شمسی اداره باستان شناسی فارس اقدام به ساخت یک اطاق در قسمت شمالی محوطه آرامگاه کرد.

مسجد وکیل

مسجد وکیل در مجموعه بناهای زندیه، در کنار بازار وکیل و حمام وکیل در مرکز شهر شیراز قرار دارد

در غرب بازار وکیل و در انتهاى راسته شمشیرگرها مسجد وسیع بسیار زیبایى بنا شده است که به نام مسجد سلطانى وکیل یا مسجد وکیل شهرت دارد.

این بنا یکی از بناهای زیبا و بسیار مستحکم دوره زندیه ‌می‌باشد که از لحاظ هنری و معماری دارای اهمیت زیادی است.

این مسجد به دستور کریم‌خان زند ساخته شده است. طرح این مسجد دو ایوانی بوده و دارای دو شبستان جنوبی و شرقی است.

شبستان جنوبی با ستون‌های سنگی یکپارچه و مارپیچ از شاخصه‌های معماری ایرانی و از مناطق دیدنی این مسجد است که دارای ۴۸ ستون سنگی یکپارچه می‌باشد.

آرامگاه حافظ

آرامگاه خواجه شمس الدین محمد حافظ در خیابان حافظیه شهر شیراز قرار دارد

نخستین بنای آرامگاه حافظ شیرازی، به دستور میرزا ابوالقاسم گورکانی؛ حکمران فارس در سال 865 قمری ساخته شد.

در آن زمان شمس‌الدین محمد یغمایی وزیر ابوالقاسم گورکانی، بر فراز قبر حافظ عمارت و گنبدی ساخت که جلوی آن نیز حوض آب قرار داشت.

در زمان شاه عباس، این آرامگاه مورد مرمت قرار گرفت. کریم خان زند نیز به علت خرابی‌های این بنا، ساختمان زیبایی به سبک بناهای آن دوره بر مدفن خواجه شیراز ساخت. همچنین در جلو آن تالاری با 4 ستون سنگی یکپارچه و بلند برای آرامگاه حافظ طراحی و اجرا شد.